Rouwverwerking

“Als je in de 30 bent dan heb je de leeftijd dat al je vrienden en vriendinnen een gezin stichten. En dat heeft wel persoonlijk een aanslag op mij gehad. Dat heeft geleidt tot een bezoek aan psycholoog. Ik vond het heel lastig toen mijn beste vriendin kinderen kreeg. Omdat, ik heb ook de verkeringstijd van haar meegemaakt, de bruiloft, nu de kinderen, straks komt de fase van opa en oma. Dat duurt nog wel even hoop ik, maar ik heb heel veel last gehad van relaties dat ik die niet had en kreeg maar waar ik wel zo naar verlangde. En toen zij voor de tweede keer zwanger werd heb ik ook wel even geslikt. En dat ik dacht van haar leven gaat door, het is ook een vorm van jaloezie, wat niet goed is. Alleen mijn leven gaat ook door, alleen via een heel andere weg. Maar het doet nog steeds pijn, met Moederdag, Vaderdag, al dat gedoe. Dan denk ik ook wel, ik mag ook dankbaar zijn dat mijn ouders nog leven. En ook dat ik denk van, ik slaap zaterdagochtend uit. En mijn vrienden die moeten allemaal om zeven uur ’s ochtends naast het bed staan. Ik ben bijeenkomsten gaan volgen over rouwverwerking. Het is ook een vorm van rouw. Ik vind dat dan wel confronterend dat ik denk van je komt het dus in elke fase in je leven kom je het tegen.”